راز چفیه آقا

یکی از روحانیون به آیت الله جوادی آملی می‌گوید: چرا شما در نماز جمعه اسلحه به دست می‌گیرید حالا که دیگر زمان صلح است و ایشان در پاسخ می‌گویند...

چفیه که به آن چپیه هم می‌‌گویند تکه پارچه ای است نخی به طول و عرض تقریبی یک متر با رنگ سفید و مشکی که بارزترین مشخصه بسیجیان دفاع مقدس بود. از همه این‌ها که بگذریم اما چفیه به تنهایی رنگ و بوی شجاعت‌ها، غربت‌ها، مظلومیت‌ها، ندبه‌ها و پایمردی‌های دوران دفاع مقدس را می‌دهد و آنها را حفظ کرده است و در یک کلام چفیه یادگار و مخزن الاسرار شهداست.

پس از جنگ رزمنده‌ها که در کلام شهید باکری به سه دسته تقسیم می‌شدند تنها یک گروه لیاقت‌ گردن انداختن چفیه را حفظ کردند. جالب اینکه از بین آن دو دسته دیگر عده‌ای بی تفاوت شدند و عده ای نیز پا را فراتر نهاده و چفیه را نماد خشونت طلبی دانستند غافل از اینکه چفیه از چنان ارزشی برخوردار بوده و هست که هر کسی را لیاقت همراه داشتن آن نیست. اما در عوض جوانانی از نسل پاک انقلاب پا جای پای شهدا گذاشتند و از چفیه، این میراث گران‌بها به خوبی محافظت کردند و معنای اصیل آن را عینیت بخشیدند.

با تدبیر خلف بر حق خمینی کبیر، امام خامنه‌ای بسیج در جایگاه اصلی خویش تثبیت شد و بسیجی نیز مفهومی ورای کارت و کاغذ و مقوا پیدا کرد. رهبر معظم انقلاب در همه جلسات عمومی و خصوصی چفیه برگردن می‌انداختند و با پافشاری ایشان کم‌کم این عادت در بین سایر مسؤلان نیز جا افتاد و با روی کار آمدن رئیس‌جمهور مکتبی بیش از پیش رسمیت یافت و حالا اگر غرب نمادی خشک و بی روح و هویتی مانند کراوات را به دنیا عرضه کرده ما نیز نمادی از مردانگی، رشادت، ایثار و شهادت و عشق به ولایت به دنیا عرضه کرده‌ایم.

و مهمتر از همه آقا چفیه بر گردن انداخت تا بگوید شاید جنگ تمام شده باشد ولی مبارزه همچنان ادامه دارد و برای جنگ نرم نیز داشتن چفیه ضروری است چه اینکه ایشان حتی در کلاس درس خارج فقه نیز با چفیه حاضر می‌شوند. یکی از مادحین قم نقل می‌کند که یکی از روحانیون به آقای جوادی آملی می‌گوید: چرا شما در نماز جمعه اسلحه به دست می‌گیرید حالا که دیگر زمان صلح است و آیت ا... جوادی آملی در پاسخ می‌گویند: مادامی که رهبر انقلاب چفیه بر گردن دارد ما نیز اسلحه به دست می‌گیریم.

حالا چند سالی است که آقا علاوه بر گردن انداختن چفیه در انتهای همه جلسات عمومی و خصوصی در دیدار با مردم، مسؤلان،‌ نخبگان،‌ شعرا و ... چفیه را اهدا می‌کنند و این نشان دهنده این است که ایشان رواج فرهنگ بسیج و روحیه بسیجی را نیز لازم و ضروری می‌دانند و خود نیز در کلام و عمل در این راه پیش قدم شده اند.